/بیا تا/((زائر))((((مژده ای دل که دل درمان شد)))

/بیا تا/

بیا تا شاخه ها را ساره باشیم
میان انجمن پروانه باشیم
بیا تا گیتی از خود بر خدا شد
مثال بنده ای پروانه باشیم
بیا تا دفتر زنده شدن ها 
مثال گوهری دیرینه باشیم
حسام الدین شفیعیان

با کاروانی خسته از راه

 

با نگاهی بشکسته از دل

 

با دلی عاشق سلام میگفت

 

روبروی گنبد دست بر سینه

 

یا علی بن موسی الرضا میگفت 

 

 

حسام الدین شفیعیان

زن هراسان زشفای کودکش

دلنگران دوای کودکش

اتصال رشته دلی به دریای بی کران

خدا نگاه می‌کند به یار مهربان

حکمت شفای کودک از این سان بود

که مادر زصبرش پیروزمندان بود

ز سرنوشت کودکش گریان بود

خدا ز این مرحله بینا بود

زحادثه‌ها گنجشکی نالان بود

خدا ز اسرار نهان و پنهان آگاه بود

زجا برخاست کودکو شد دوان

ز پی او مردمی پا برهنه دنبال

مادر زخواب رفته بود از غم

بیدار که شد

طبیب رفته بود از سر



حسام الدین شفیعیان

شورانگیز-شب شکن-شهر قصه ای دگر...

مروارید چون به صدفهایی دل بسته

در خود بر صدف از این شعر گل بسته

میرانی و میخوانی از این بیت غزلها

شور انگیز بشو تا بخوانی سرفصلها

====================

میان هفت سپر تا دور گردون

بیا تا جمله خوان از  شعر  بخوانیم

غزل را وصف در شعر جمله خوانیم

برای یکدگر مرحم شویم ما

میان شب شکن  خورشید بگردیم

====================

برای شهر آواز میداد کلاغی قصه ای پرواز میداد

نبودش یک غار غار خوش حسابی

عجب شهری عجب شب  در  قافیه ها شب گذر بندیم

بند بند جملگان شعری  زنو خوان

میان آسمان رنگین کمان شو

بباران ای غزل شعری دوباره

برایم هست کنجی آشیانه

چو پرواز از به بند از بند جسمیم

نداریم این قفس بر تا آشیانه

گذاریم جسم و روح را  خود ببر شیم

برای  یکدیگر مرحم دگر شیم

برای نقطه ها سر خط نویی

برای قصه ها فصلی دگر شیم

==========================

حسام الدین شفیعیان

بارش کلمات-میان زندگی-در فصلی نو

بباران بیت بیت این غزل را

بخوانا بیت بیت این غزل را

برانا و بدانایی برانی

براندن در غزل شعری چکانی

چکاندم هم غزل هم شعر دیگر

قلم تق تق کنان بود تیر دیگر

بتیر از این غزل فکری دگر شو

بخوانو جملگی  فکری دگر شو

===================

میان زندگی فصلی اقاقی

اقاقی جملگی فصلی خزانی

خزان در بر پائیز تا بهاران

به گل خو میکند فصلی قطاران

===================

شور در جمله همی شد غزلی نو

از بیت غزل سطری دگر غزلی نو

ما هم  غزل خوان شبیم جمله غزل ها

از بعد دگر فصل دگر ماضی تکرار

شد شعر چراغانی از این ره که بگیریم

همره شویم توشه نیک بختی بگیریم

==================

حسام الدین شفیعیان

/شمع شعر افروز/

/شمع شعر افروز/

من میل بافتنیه قلم درد تو ام
جایی در شعر تو ام
غزل حرف تو ام
بند بند شعر تو ام
حرف تو ام
واو و نونو الفو نقطه سر خط تو ام
شمع بالین تو ام
موج غمهای توام
سرخط تمام شعر غزلهای تو ام
جایی در سطر سطر حرفهای تو ام
حسام الدین شفیعیان

چند تاریخ شعر

ژانویه یا اکتبر یا اصلان شمسی

قمری یا که به شمسی زتاریخ چرخش
کارناوالی زنور از رخشان
سه اپیزود زایام زفصل های دگر تابستان زمستان یا بهار
رمان پوپولیستی نیست جهان خاص شد باور نور حقایق روشن
خورده بورژواهای آهنی خورد در رادیکال های حل نشده
متینگ تن ماهی یا کنسرو شعر
فالش از پرواز شاخکی نغمه خوان از زاغک
غار غار بلندی موزون ناموزون جهش از پسامدرنی غمگین
مدرنیته شدن روزنامه های باطله
تیتر جراید از فصلی نو
جاذبه سیب ندارد زمین تا حوا
انسان درگیردار ژن هایی چند کمو بیشتر خیر خوشه فکر زژن ها بیشتر
کلمات وکیومی برندی از طرح شاخ نشان
فلسفه بحرانی از عصر پساگذشتن از درون
رد شدن از گذرگاه کلوزاپی بسته از غم
سکانس طوفان قصه ی سرگذشت
کوانتونومی از معادلات ناتمام
قصه ستاره ی اقبال گمشده
کفشدوزک ها میرقصند
مردی تنیده در کوزه سفالی زندگی
دور بر چرخش ایام بر پیله ی تنهایی خود
ستودن نثرهای شنزاری
ماسه هایی از ساختن آدم
آدم از ماسه آجر از آهن
آهن از شهر و شهر از پنجره
سوسوی چراغی روشن
حسام الدین شفیعیان